Bundan sekiz sene kadar önceydi herhal. İstiklal’de Random Walk halinde seyrediyorum. Her yerden “i am outta love” diye bağırıyor müzik marketler… Kıpır kıpır herkes. Sağlam ritim var, gidip alayım şu hatunun kasetini dedim ve daldım birinden içeri. Tombi kılıklı reyon elemanına “abi çalan kim” diye sordum. “anasteşya abi” dedi. Ver bakiyim kasedini dedim. Elime aldığımda kasedin üzerinde sarışın sıska bir kadın vardı. Çim adama dönüp “baba bi yanlış olmasın” dedim. “yok abi anasteşya bu” dedi. Oysa ben kemiksiz yüz okka zenci bir hatun bekliyordum. Bir yaşıma daha girdim ve “now baby come on don't claim that love you never let me feel” diyerek yoluma devam ettim.
Şu sıralar gerek ekonomi konusunda gerekse politika konusunda çok sesler duyuyoruz ve yorumlar dinliyoruz. Beylik sözler, Nostradamus kehanetleri, fortuneteller tipler. Çok şükür Anastacia Etkisi’ni erkenden öğrenmişiz ki bugün duyduklarımızın arkasının “tırt” olduğunu çabuk anlıyoruz.
Mesela önümüzde büyük bir krizin beklediği yalanını çok işitmişsinizdir. Ekonomi dediğimiz varlık tabiri caizse insan gibi bir organizmadır. Yani zaten etkilenen bir yapısı vardır. İnsan her zemin, zaman ve şartta aynı sıhhat ve aynı afiyet derecesinde olmuyor! Ekonomi de böyledir. Her an değişir. Global süreç ekonomimizi elbette etkileyecektir ancak buna kriz demek için önce sürmenaj bir beyin yapısına sahip olup olmadığınızı kendinize sormalısınız yoksa sağlıklı bir sonuca erişemezsiniz.
Kriz; kaynakların kuruması ya da müdahale yeterliliği gibi onlarca parametreyle kendini iki üç sene önceden gösterebilen dinamik bir hadisedir.
Dolar “bi buçuk lira oldu battık” demek deynekçiliktir, tombalacılıktır. Bu ülke iç ve dış borçlarını çevirebilir bir konumda. Borçsuz ülke olamaz, olursa ülke olamaz. Borcu çevirdikçe büyürsün bu da zaten ekonominin abc’si yani. Merkez Bankası 2001 krizi sonrası gerçekleştirdiği dönüşümlerle çok sağlam bir durumda. Elin Amerikalısı hisse satmış, sen aldın mı? Almadım… O zaman sana ne!
Türk Silahlı Kuvvetleri şu sıralar söz odağı halinde. Ancak bana göre Tsk, bunu bir avantaja çevirip önümüzdeki dönemde atılıma geçmeli ve bazı radikal kararlara imza atmalı. Profesyonel askerliğe geçiş, askerlik kanununda değişiklik, savunma bütçesinin büyük kısmının artık ar-ge’ye yönlendirilmesi gibi yeniliklerin gerçekleşmesini bekliyorum. Aslında kim ne derse desin ben, siyasete her an müdahil askerler yerine golf oynayan askerler görmek istiyorum.
Son olarak Can Dündar’a yeter artık demek istiyorum. Yani zengin oldu, tamam bitti dedik adam okeye dönmeye başladı. Nemalanmanın da cılkını çıkardı. Son belgesel “Mustafa”… Artık diyecek kelime dahi bulamıyorum…
İyi haftalar
Efe
